woensdag 29 oktober 2014

Aandachtsfunctionaris: een rol apart

Afgelopen maandag heb ik, na 2 intensieve trainingsdagen, het certificaat ontvangen om Aandachtsfunctionarissen Meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling te mogen trainen. De training voor Aandachtsfunctionarissen is een mooie aanvulling op mijn Nul23-trainingen rondom de stappen van de Meldcode.

Tijdens de training is me nog duidelijker geworden, hoe belangrijk het is dat organisaties een échte aandachtsfunctionaris (AF) hebben. Iemand met kennis van huiselijk geweld, kindermishandeling en de Meldcode. Iemand die kan coachen, adviseren, sturen en LEF heeft om door te pakken op het moment dat het nodig is. Iemand die staat voor waar het uiteindelijk om gaat: het kind en zijn gezin.

Het moge bekend zijn dat de organisaties en zelfstandigen binnen gezondheidszorg, onderwijs, kinderopvang, maatschappelijke ondersteuning, jeugdzorg en justitie een organisatie-meldcode dienen te hebben. Deze organisatie-meldcode is gebaseerd op het basismodel Meldcode en moet voldoen aan een aantal eisen. Een advies vanuit de wet Meldcode is dat iedere organisatie een deskundig persoon in dienst heeft met kennis over kindermishandeling, die -in stap 2-  een vraagbaak kan zijn en begeleiding kan bieden bij een vermoeden van kindermishandeling. Deze persoon is de Aandachtsfunctionaris (AF).

Een AF krijgt nogal wat op zijn of haar bordje. Of je nu een directe of indirecte AF bent, je bent de vraagbaak van de organisatie. De clusters waarin verschillende taken ondergebracht kunnen worden, zijn:
1) informeren / profileren
2) taxatie veiligheid
3) ondersteunen / adviseren
4) motiveren / communicatie
5) implementeren / evalueren

Er zijn verder geen eisen aan deze functie verbonden. Maar kijkende naar bovenstaande lijst, is het niet iets wat je er 'even' bij doet. Als je een AF bent, is het van belang dat je ook gefaciliteerd wordt door de directie. In tijd, geld en vooral in ondersteuning / back-up. Want je neemt beslissingen die mogelijk grote gevolgen voor kinderen en gezinnen kunnen hebben. Hopelijk ten positieve, maar soms wellicht ook met een minder positieve kant.

Moet dan iedereen een training AF volgen? Nee. Er zijn natuurlijk professionals met zoveel kennis en ervaring in huis dat ze met enige studie over de taken vanuit de Meldcode een prima aandachtsfunctionaris kunnen zijn. Er zijn organisaties met specifieke deskundigheid, waar de Meldcode goed geïmplementeerd en geborgd is.

Maar er zijn ook organisaties waar iemand wordt aangewezen en die dus maar aandachtsfunctionaris is. Met geen of weinig ondersteuning, mogelijkheden tot deskundigheidsbevordering of mandaat vanuit de directie. En dat gun ik niemand. De AF in kwestie niet, de organisatie niet, de collega's niet maar vooral: het kind en de ouders niet.

Want een goede AF kan zorg dragen voor een klimaat waarin zorg vroegtijdig, laagdrempelig met ouders besproken wordt en waarin er snel adequate hulp wordt ingezet. En dat is het uiteindelijke doel van de Meldcode: vroegtijdige hulp inzetten waarbij ouders optimaal betrokken worden, de achterliggende problemen worden opgelost zodat de mishandeling stopt.

Investeren in een AF loont: voor de organisatie en voor het KIND.



vrijdag 14 maart 2014

Trainingen Meldcode met PEP

In mijn vorige blog schreef ik al: verdieping en ontwikkeling zijn momenteel mijn kernwoorden! En dat is gebleken. Want hoe ontwikkel je een training die écht van meerwaarde is voor de professionals die deel gaan nemen? Hoe zorg je ervoor dat het meer is dan de som der delen? 

Het materiaal van de Landelijke Trainersgroep Aanpak Kindermishandeling (LTAK) is de basis. Een stevig fundament om op te bouwen. Ik bouw niet alleen, maar samen met collega LTAK-trainer en pedagoog Elle van den Tillart (www.ellemental.nl) omdat ik voel en merk dat zij de kernwaarden van Nul23 in zich heeft, te weten: passie, enthousiasme en pragmatiek. Kortom: een training van Nul23 heeft PEP.

PASSIE: een training moet met passie gegeven worden, want dan komt de boodschap veel beter over. Ik hoop dat mijn passie de deelnemers zal inspireren om vóór het kind te gaan staan, maar wel samen mét de ouders / verzorgers. Mijn drive is de wereld beter maken voor kinderen en daar heb je het hele gezinssysteem voor nodig. En de buurt, de school, de familie en vrienden.... 

ENTHOUSIASME: enthousiasme en plezier gaan samen. Een droge, saaie training levert geen voordeel op in de praktijk. Ik kies de werkvormen uit op interactie, op leerstijlen en natuurlijk op inhoud. Dat in combinatie met mijn enthousiasme, moet een training opleveren waar deelnemers van zeggen: "daar heb ik wat aan! Dat blijft hangen!".

PRAGMATISCH: een training die niet aansluit op de praktijk, is zonde van tijd en geld. Mijn doel is dat deelnemers naar de werkvloer teruggaan met handvatten om de dag erna te gebruiken. Een intern begeleider kan tijdens een leerlingbespreking aangeven dat er meer moet gebeuren omdat de leerling in de knel zit. Een maatschappelijk werker kijkt verder dan de hulpvraag van moeder en vraagt nog gerichter naar het welzijn van de kinderen. Een peuterspeelzaalleidster belt de teamleider om die ene peuter te bespreken waar ze al langere tijd een onderbuikgevoel bij had. Dan heeft de training meerwaarde. Daarnaast staat de inhoud van de training niet op zichzelf, maar wordt in perspectief van alle maatschappelijke ontwikkelingen gezet.

En ja: een training kost geld en een tijdsinvestering en dat in een tijd dat iedereen al 'zoveel moet'. Maar ik hoop toch dat organisaties en individuele professionals gaan zeggen: "ik weet al e.e.a. van de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling, maar het is weer tijd voor opfrissing of verdieping". Want signaleren van zorgsignalen bij kinderen is het begin van zorgen voor een beter en wellicht veiliger bestaan van dat ene individu. Daar doe je het voor!

Kijk voor het huidige aanbod op: www.nul23.nl onder de kop 'aanpak en aanbod'.

zondag 16 februari 2014

Ontwikkeling en verdieping

Druk, werk, balans, keuzes maken, twijfel, vooruitzien, achterom kijken.... en tijd voor verdieping rondom de stappen van de Meldcode om professionals nog beter te helpen in hun werk met gezinnen en jeugdigen.

Het bloggen is er het afgelopen half jaar bij in geschoten. Niet omdat er niets te melden was, maar het was druk. Fijn om op te schrijven: het was te druk. En dat in deze tijden! Ik heb mogen werken aan opdrachten voor Bosman GGz, gemeente Nijkerk, Versa en regio Gooi- en Vechtstreek. Daarnaast waren er de werkzaamheden binnen Eemland. Maar nu veranderen er zaken. Ik heb mijn uren in Eemland opgezegd. Geen basis meer van 8 uur Verwijsindex, geen vastigheid meer, geen directe collega's meer.... 100% op eigen benen met Nul23!

Het voelt goed, maar ook o zo dubbel! Want ik heb veel energie en liefde in mijn werk voor de Verwijsindex Eemland gestoken. Gelukkig blijft de rest van het projectteam de rest van 2014 nog keihard werken om de Verwijsindex nog beter te borgen bij alle organisaties die al aangesloten zijn!

De transitie heeft veel gevolgen voor de wijze waarop professionals werken. Wijkteams en generalistisch werken. Locaties die opgeheven worden, medewerkers waaieren uit naar wijken en kleine gemeenten. Het is spannend, maar de kern van het werk blijft overeind: de gezinnen zo snel en zo goed mogelijk helpen om de hindernissen en problemen te overwinnen en zelfstandig verder te gaan.

De Verwijsindex gaat helpen om professionals sneller met elkaar in contact te brengen. Maar uiteindelijk draait het op om de kwaliteiten van de professional: hoe ga je met ouders en/of jeugdigen in gesprek over die hindernissen en problemen? Hoe verwoord je je zorgen, je gevoel en wellicht ook je 'angst' voor het kind? Wanneer ga je dat gesprek aan? Wat is het juiste moment? Hoe zet je het gezin in hun eigen kracht en wanneer schuif je je eigen professionaliteit naar achteren? Wat is het juiste evenwicht?

Ik geef al veel voorlichting over professioneel handelen bij signalen en het gebruik van de Meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling en de Verwijsindex. In september ben ik LTAK-gecertificeerd om trainingen te geven rondom de 5 stappen van de Meldcode. En nu kan ik daadwerkelijk met de trainingen aan de slag! En daar heb ik zin in: ontwikkeling en verdieping om professionals te steunen in die stappen, de gesprekken en de vragen rondom samenwerking.

Dus: ik ben volop bezig met de ontwikkeling van een open training en natuurlijk in-company trainingen. Maatwerk is bij beide het sleutelwoord. Inspelen op leervragen bij de open trainingen en volledig maatwerk voor organisaties of teams.

Het aanbod staat nog niet op de website, maar dat komt snel. Wil je nu al meer informatie? Dan zie ik graag een mail tegenmoet: kristin@nul23.nl

Verder met ontwikkeling en verdieping zijn dus mijn kernwoorden van de komende weken!